Prva pandemija

Otprilike 165. godine nove ere, Rimsko carstvo je naišlo na zlotvora kojeg nisu mogli slomiti – početak Antoninske kuge.

Kuga je zahvatila sve nivoe društva; zdravi su imali istu vjerojatnost da se zaraze i umru kao i slabi. I premda je 70% oboljelih preživjelo, za to su platili veliku cijenu. Sljepoća i unakažujući tragovi obilježili su ih zauvijek kao one koji su podlegli.

Istoričari danas smatraju da je Antoninska kuga bila vjerovatno prva pandemija malih boginja, uglavnom zahvaljujući detaljnim opisima doktora Galena, koji je liječio one koji su patili od te bolesti.

Antoninska kuga, o kojoj se ne raspravlja danas često, ne samo da je označila početak propadanja Rimskog carstva, već se u velikoj mjeri dogodila za vrijeme vladavine jednog od najomiljenijih careva u Rimu, stoika Marka Aurelija.

I u primjeru istorije koja je prešla puni krug, ne samo da je Balkan bio jedna od prvih evropskih regija koja je pogođena Antoninskom kugom kad se vratila s rimskim trupama, već je bivša Jugoslavija bila posljednja evropska država koja je doživjela izbijanje malih boginja 1972. godine.

Više o Marku Aureliju i Antoninskoj kugi:

Kuga koja je ubila cara

Rimljani na Balkanu:

Rim na Balkanu