Crkva na groblju sa zidinama od nadgrobnih spomenika

Nadvojvoda Franz Ferdinand ubijen je na Dan svetog Vida. Onima koji su aplaudirali atentatu, članovi Mlade Bosne koji su ga izvršili bit će zauvijek poznati pod nazivom “Vidovdanski heroji.” I premda su Gavrilo Princip i njegove kohorte bili zatvoreni širom Austro-Ugarske carevine, gdje je većina njih umrla u zatvoru od tuberkuloze, njihova su se tijela ipak našla natrag u Sarajevu – gdje je grupa mladih, nepoznatih muškaraca potpuno promijenila tok svjetske istorije jednim činom.

Većina članova Mlade Bosne umrla je prije završetka Prvog svjetskog rata, a iako se osoblje u zatvoru u Therensienstadtu, gdje su ga držali, pobrinulo da pokopaju tijelo u neobilježeni grob, neko se još uvijek sjećao i postarao da Kraljevina Jugoslavija zna gdje da povrati tijelo čovjeka kojeg su smatrali herojem.

Naše sjene će hodati Bečom, šetati dvorom, zastrašujući gospodu – napisao Gavrilo Princip na svom ćelijskom zidu u Theresienstadtu

Vidovdanski junaci vraćeni su u Sarajevo, a 7. jula 1920. godine sahranjeni su u masovnoj grobnici u Sarajevu.

Godine 1939. završena je gradnja na kapeli na groblju Svetog Arhanđela Mihaela i Gabrijela, kapeli koja je koristila nadgrobne spomenike sa zapuštenog pravoslavnog groblja na Marijin Dvoru, da bi podigla svoje zidove. Tijela Mlade Bosne prenesena su u ovu kapelu, okružena od stotinama godina starih dijelova sarajevskog pravoslavnog stanovništva, očuvana na staroj ćirilici.

Na kapeli se nalazi citat crnogorskog pjesnika Petra II Petrovića Njegoša: Blago onome ko dovijeka živi, imao se rašta i roditi.